ladawarungZoals ik eerder schreef aten we onlangs bij Lada Warung, een klein restaurantje in Jalan Hanoman.
Ik vond het weer erg lekker en dat vond mijn mijn vrouw ook hoewel ze niet zo’n warungmens is.  Ze blijft erg op haar hoede voor mogelijk onhygiënische toestanden. In een warung is de kans daarop natuurlijk groter dan in een  Belgische sterrenrestaurant waar alle personeelsleden trouw zweren aan het bedrijf met hun hand op de HACCP checklist.
We waren het erover eens dat het eten deed denken aan dat uit de Molukse keuken. Bij het afrekenen zei ik dan ook in mijn beste Bahasa Indonesia dat we het erg lekker vonden en dat het ons deed denken aan het eten in Maluku Selatan. De dame zei dat het  Javaans was. O.K., dan niet. Het was in elk geval lekker.
Ik nam een visitekaartje van de toonbank en ging aan een tafeltje zitten aan de straatkant zodat ik onze chauffeur makkelijk kon zien aankomen.
Wat lees ik op de achterkant van het kaartje? Eigenaars: Rico & Trisna Lekahena. Nu ben ik geen expert in Molukse achternamen maar ik heb er genoeg gehoord om de klankkleur ervan te herkennen.
Dezelfde dame die zonet elke verwijzing naar Maluku negeerde liet ons bij navraag nu heel enthousiast weten dat haar baas inderdaad uit Ambon kwam en getrouwd was met een Balinese.
Koken kunnen ze maar van aardrijkskunde hebben ze geen kaas gegeten in Lada Warung.
Er zijn ergere dingen.