Bali boutique hotel in Sanur
Het “Special Honeymoon Package” in Aston Legend Villas was veelbelovend en bleek verrassend.
Er was een gratis “Lomé Lomé” (Hawaïaanse) massage voor twee inbegrepen.  Een mooie start voor een droomvakantie. Behalve door mijn vrouw en door Carlos, mijn fysiotherapeut, ben ik nog nooit door iemand gemasseerd.
Het was daarom best wel spannend toen we het spapaviljoentje binnen gingen en ontvangen werden door een, eerder mollige, Balinese schone die ons verwelkomde met een fris kruidendrankje en een kort kennismakingsgesprek.
Ik vertelde haar over mijn rugproblemen waarop ze me de “Lomé Lomé” massage ten zeerste ontraadde. “… because we use this one!”, zei ze, naar haar imposante elleboog wijzend.
Ik was onmiddellijk akkoord dan maar op een ander type massage over te stappen. Ook Saar bleek best onder de indruk van de lichaamstaal van de masseuse en we kozen beiden voor de massage met gemberolie.
Onze gastvrouw gaf instructie aan een, verlegen glimlachende, jonge assistente om de olie op te warmen.
We werden alleen gelaten in de behandelruimte met voor elk een sarong en een “one-size-fits-all” wegwerpslipje. Na het omkleden en een klop op de deur verschenen de vrouwen die ons een uur lang zouden gaan verwennen.We moesten plaatsnemen op een bank en kregen een heerlijk, warm voetbad en een zalige voetmassage. Waarom kwam het na afloop daarvan, niet echt als een verrassing toen onze gastvrouw me naar een behandeltafel dirigeerde en daar zelf achter plaats nam? We werden bedekt met de sarong die telkens werd weggeschoven van de plaats die werd gemasseerd. De massage was echt ontspannend tot op het moment dat het slipje met een paar kordate rukken werd omgetoverd in een string en mijn masseuse de bilpartij en de binnenkant van de dijen onder handen begon te nemen. Omdat ik met m’n hoofd naar beneden en mijn neus in een gat in de tafel lag, kon ik niet zien of Saar een gelijkaardige behandeling onderging. Even moest ik denken aan de aflevering van “Friends” waar Ross de kleermaker van Joey bezoekt die tijdens het opnemen van de broeksmaat telkens weer handtastelijk wordt. Ik prentte mezelf in: “That’s what masseuses do!” en bleef dapper, zei het enigszins verkrampt,liggen. Saar gaf geen kik, dus ik ging er na een tijdje vanuit dat het allemaal volgens de regels van de kunst gebeurde.
Toch was ik na afloop, om één of andere reden, blij dat ik niet voor de “Warm Herbal Ball Massage” had gekozen.(om voor de hand liggende redenen is er helaas geen fotomateriaal beschikbaar)Terug in onze villa bleek de “Complimentary Fruit Platter” te bestaan uit twee kleine rode appeltjes en een sinasappel. Ik moet bekennen dat ik me een voorstelling had gemaakt van een reusachtige schaal met minstens en rijpe ananas, mango’s, en een watermeloen van serieuze afmetingen. Ook de jubileumtaart bleef wat onder mijn verwachtingen. Het was een felroze, hartvormig gebakje van een zakdoek groot. Er was met chocolade een toepasselijke tekst op aangebracht. Wel een beetje moeilijk te ontcijferen maar zonder twijfel met de beste intenties aangebracht. Het zag er ongeveer zo uit:
                                   Happ
y birth
day

(Jammer genoeg geen foto’s hiervan genomen)